Przejdź do treści 
Co to jest endometrioza?
Endometrioza, inaczej nazywana wędrującą śluzówką lub gruczolistością zewnętrzną, jest chorobą polegającą na rozroście błony śluzowej macicy (endometrium) poza jamą macicy. Rozrost najczęściej następuje do otrzewnej, jajników i jajowodów. Statystycznie endometrioza dotyka co piątą miesiączkującą kobietę i u części z nich wywołuje problemy z płodnością. Występuje przeważnie u kobiet w wieku rozrodczym, ale zdarzają się przypadki chorych w wieku młodocianym oraz u kobiet po menopauzie.
Częściej na endometriozę zapadają kobiety szczupłe (o niskim wskaźniku BMI) rasy kaukaskiej.
Jakie są objawy endometriozy?
- Ból w obrębie miednicy mniejszej
Bardzo często towarzyszy menstruacji. Pojawia się kilka dni przed i trwa do końca miesiączki. Niekiedy ma charakter chroniczny (trwa bez przerwy)
- niepłodność
W przypadku zlokalizowania endometriozy w jajowodach, jej objawem może być niepłodność, jednak nie każda kobieta cierpiąca na endometriozę cierpi także na brak możliwości zajścia w ciążę.
Problem ten dotyczy tych pacjentek, u których doszło do powstania zrostów w jajowodach i zamknięcia jajowodu.
Pozostałe objawy:
- Ból podczas stosunku (dyspareumia)
- Ból podczas oddawania moczu i/lub stolca
- biegunka na przemian z zaparciami
- parcia naglące lub częstomocz
- uczucie ciała obcego w obrębie jamy brzusznej (w przypadku mięśniaków dużych rozmiarów)
- cykliczny ból kończyny dolnej o charakterze rwy kulszowej
- cykliczne krwawienia z odbytnicy lub dróg rodnych
- okresowe krwioplucie lub duszności (bardzo rzadko)
Niespecyficzne objawy endometriozy
W przebiegu endometriozy możliwe jest występowanie także innych objawów, takich jak:
- zaparcia
- biegunki
- nudności
- wzdęcia
- przewlekłe zmęczenie
- krwawienia z przewodu pokarmowego
- silny zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
- obfite krwawienie miesięczne
Czynniki ryzyka
- wczesne wystąpienie pierwszej miesiączki,
- częste i przedłużające się krwawienia miesięczne,
- a także nieposiadanie dzieci.
Jak leczymy endometriozę?
Wybór metody leczenia uzależniony jest od wielu elementów, takich jak: wiek pacjentki, zaawansowanie choroby, pragnienie zajścia w ciążę, nasilenie dolegliwości, czy lokalizacji ognisk chorobowych. Lekarz zawsze dobiera najkorzystniejszą dla danej pacjentki terapię.
Niestety całkowite wyleczenie endometriozy nie jest możliwe. Leczenie polega na niwelowaniu jej następstw i łagodzeniu wielu dokuczliwych objawów.
Farmakoterapia:
- hormonalne preparaty antykoncepcyjne (estrogenowo-progestagenowe),
- analogi hormonu uwalniającego gonadotropiny (gonadotropin-releasing hormone agonists – Gn-RH)
- progestageny
- danazol (rzadziej)
- inhibitory aromatazy (najczęściej razem z DTA)
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
- analogi gonadoliberyny (domięśniowo, podskórnie lub donosowo)
- selektywne modulatory receptora progesteronowego.
Leczenie niefarmakologiczne
- Zachowawcze leczenie chirurgiczne (usunięcie ognisk choroby,w tym torbieli endometrialnych i zrostów, oraz przywrócenie prawidłowych warunków anatomicznych i funkcji narządów miednicy mniejszej)
- Radykalne leczenie chirurgiczne (usunięcie macicy wraz z jajnikami w celu wywołania menopauzy chirurgicznej)
